emekteki yol ayrımından başlıyordu hikaye
kıvrılan yollar arasında bir sokak
iki odalı evdeyim
sancılar ve kuduz nöbetlerimin tecrit odası
hiç bir iğne kaynamaz vücutta
çiyanı,faresi kaçar buradan !
hatta girmez içeri tek hücreli bir AMİP !
kuduz nöbetlerim başlıyor.
şeytan bile iç çeker,irin kusar ateş ağzı.
meleklerin çaresizliğini azda olsa görüyordum,
tanrı bile ölü biliyor beni
unutmuş azrail canımı,
girememiş odama.
ahirette bir fail-i meçhulmüşüm.
göbekdeliğimden çivileniyorum adeta tavana
başım uyruk kemiğine vuruyor
antikor tükeniyor vücudumda
delesyon başlıyor,
bütün vücudum kasılmış,titriyor
gözlerim kırmızının son koyuluğunda
cennet,cehennem almaz beni.
kul çalmaz bu kapıyı
hiç bir merak edilişim olmadı,
kuduz nöbetlerimle geçen 3 yılım.
kimse girmiyor bu eve herkes meşgul
kime aldırsam bu canımı !??
