karartılmış bütün ışıklar
             İÇKİlerde bir korku
             dudaklar barınacak bir öpüşme peşinde
             giyotin kadar sert ve keskin sohbetler
             piç zenginlerin çıkar sağlama anları
             tabut kadar soğuk masa,
             her yudum düğümleniyor trakede
             şimdimi kalkmalı burdan,
             yoksa biraz daha oturmalımıyım.
             vurmalı son kadehi boğaza ve gitmeliyim.
             biraz daha kalırsam değiştirirler beni
             nasıl oturduysam öyle kalkmalıyım bu masadan.
             eve dönüp yarım kalan kitabıma devam etmeliyim.
             makyajımı temizleyip
             çayın demi gelince,
             ince belli bardaklarda yudumlamalıyım.
             hiç bir muhabbet sarmaz beni
             eğer anlaşmazlıklar varsa masada.
             tepeden inme loş lambamda kitabım ve ben,
             anafor gibi çekiyor bu uyku beni
             gidip yatmalı
             rüya görmeli
             sabah güzel uyanmalıyım.
             her gördüğüme GÜNAYDIN demeliyim...


             FUAT PAK